De BBC-mockumentary volgt twee neven in een stagnerend Engels dorp
Om eerlijk te zijn, denk ik dat ik naar This Country ben gaan kijken omdat zoveel ervan buiten werd afgespeeld. Het was midden in een afgesloten ruimte en vanuit mijn tuinloze flat in Noord-Londen beloofden de miniatuurafbeeldingen op BBC iPlayer me naar de zonovergoten velden en honingkleurige huizen van een dorp in de Cotswolds. Destijds vertelde de afdeling House & Home van de FT (waar ik werk) verhalen over uitgeputte stedelingen, machteloos door te veel thuiswerk, die besloten om uit hun krappe stadsappartementen te verhuizen en naar het Engelse platteland te verhuizen. Ze hadden This Country eerst moeten bekijken.
De sitcom volgt neven en beste vrienden Kerry en Kurtan Mucklowe (gespeeld door de echte broer en zus Daisy May Cooper en Charlie Cooper, die ook de show hebben gemaakt). Kerry en Kurtan zijn twee verveelde mensen van eind twintig, die moeite hebben om werk te vinden in een dorp dat er, hoewel delen ervan misschien mooi uitzien, economisch stagneert.
Kurtan is mijn favoriete personage. Zijn echte naam is Lee, maar hij wordt genoemd naar zijn kapsel, dat hij graag gladstrijkt als hij praat met meisjes die hij leuk vindt. Kurtan is competitief en kan behoorlijk wraakzuchtig zijn, maar hij vindt het heerlijk om verantwoordelijkheid te krijgen – zelfs als hij het vaak verprutst. Hij heeft iets meer te bieden dan Kerry, die een soort fantasist is. Ze verzint graag verhalen over hoe hard ze is en over alle gevechten die ze heeft gehad: ze is de leider van een plaatselijke bende die rondhangt bij de schommels in het park – maar alle andere leden zitten in klas zeven op school. “Ik vind het eigenlijk een beetje triest en een beetje raar”, zegt Kurtan. “Ik denk dat veel van hun ouders zich er een beetje zorgen over maken.”
Andere terugkerende personages zijn onder meer Martin Mucklowe, Kerry’s vervreemde vader (gespeeld door Daisy May en Charlie’s echte vader Paul Cooper), die Kerry verafgoodt, maar die duidelijk een psychopaat en een seriële shagger is; dan is er Len (gespeeld door hun oom, Trevor Cooper), een plaatselijke hoarder die naar een garage moet verhuizen omdat zijn huis zo vol rotzooi staat; en de dominee, dominee Francis Seaton, een soort heilige die de gemeenschap in zijn eentje en met een klein budget bijeenhoudt. Hij wordt onberispelijk gespeeld door Paul Chahidi – schijnbaar een van de weinige castleden die geen deel uitmaakt van de Cooper-familie. theorie examen cbr oefenen kan online.
Hun leven wordt verteerd door kleine ruzies van adolescenten of herinneringen aan dingen die hen op school zijn overkomen
This Country is een mockumentary, een genre dat in het VK wordt belichaamd door The Office, en toen de eerste serie in 2017 werd uitgezonden, wezen enkele ongeneeslijke recensies op de overeenkomsten tussen de twee – de monologen die werden afgeleverd aan een onzichtbare interviewer, de veelbetekenende blikken in de camera wanneer een ander personage zegt iets stoms, de gelijkenis die Kurtans kapsel deelt met dat van Gareth Keenan.
Maar dit land is veel meer gericht. Het gaat expliciet over de gapende economische kloof tussen Britse steden en plattelandsgemeenschappen, een kloof die is vergroot door een decennium van bezuinigingen en bezuinigingen. In elke aflevering beschrijven titelkaarten de uitdagingen waarmee jongeren op het platteland worden geconfronteerd. In mijn favoriete aflevering, die waarin de dominee Kurtan rijlessen geeft, vertelt een bijschrift ons dat het gebrek aan openbaar vervoer op het platteland de belangrijkste belemmering is voor toegang tot onderwijs, werk en opleidingsmogelijkheden. Autorijden en het gebruik van een auto is een levensader.
Kerry en Kurtan naderen de dertig, maar ze praten en gedragen zich alsof ze een jaar of zestien zijn. Hun leven wordt verteerd door kleine ruzies van pubers of herinneringen aan dingen die hen op school zijn overkomen. En ik denk dat daarom de show zo krachtig met mij resoneerde tijdens lockdown: het is zo nostalgisch. Ze praten over de tv-programma’s van oude kinderen, kleden zich in de agressieve T-shirts van begin jaren negentig en halen herinneringen op aan hun eerste vakantie na het verlaten van school, naar Cornwall – een overgangsrite toen ik zo oud was.
Tijdens lockdown, met de toekomst ondoorzichtig en onzeker, merkte ik dat ik vaak dagdroomde, niet over dingen die ik van plan was te doen, maar terugkijkend en herinneringen van jaren geleden opnieuw speelde. Ik heb op een middag uren op Google doorgebracht om erachter te komen wat er van mijn oude wetenschapsleraar is geworden. Kerry en Kurtan hebben het gevoel dat ze net uit 2002 zijn weggelopen. En het is leuk om daar weer te zijn – het is eigenlijk hilarisch – in ieder geval 30 minuten per keer. inloggen mijn cbr met digid is makkelijk.
En dat is natuurlijk het belangrijkste. Het sociale geweten en haarscherpe observaties zijn allemaal voor niets als de show niet grappig is. Gelukkig lacht This Country alle drie de seizoenen. Momenten die me bezighielden, zijn onder meer Kurtans vreemd vijandige reactie op het nieuws dat een dorpeling haar tuin heeft geopendaan het publiek voor 50 pence per keer (“de pure arrogantie ervan”); of wanneer Kerry denkt dat ze haar been heeft gebroken tijdens de voetbaltraining; of het heerlijk losgeslagen korte verhaal dat de plaatselijke krachtpatser Mandy voorleest in de boekenclub.
Het probleem is dat er niet veel van is. Slechts drie seizoenen, die je, als je in een goed eetbuienritme komt, redelijk comfortabel in een weekend kunt doorkomen. Na het einde van de derde serie – waarvan grote delen onbeschaamd werden gestolen door Chahidi’s voortreffelijke dominee – hadden mijn vrouw en ik zo’n honger naar Cooper-familie-inhoud dat we Daisy May begonnen te volgen op Instagram. Ik raad dat ook aan: de video’s waarin ze serieus met haar tweejarige dochter bespreekt over de ondergang van de band Busted of dat Carole Baskin van Tiger King haar overleden echtgenoot heeft vermoord, maken bijna het gebrek aan nieuwe This Country-afleveringen goed.